In mijn tijd als Hitma-directeur schreef ik al eerder over dit mooie bedrijf. Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en kijk ik als directeur van Indutrade Benelux (de holding waar Hitma onder valt) vanuit een ander perspectief naar het bedrijf. Van een afstand wordt een beeld soms scherper. In het kader van 95 jaar Hitma deel ik graag mijn ervaringen met je.
Trots op mijn baan
Tijdens mijn sollicitatie bij Hitma werd ik als schoolverlatende HTS-er in eerste instantie door de mangel gehaald door Lenie Traas (PZ-functionaris en een fantastische gate keeper). Er volgden gesprekken met Heino Blaauw, Hennie de Oude en Hans Tangenberg. Van de ruim 80 sollicitanten was ik degene die werd ‘toegelaten’ tot “H.I.T.M.A.” (Handel Industrie Transport Maatschappij Amsterdam). Iets waar ik trots op mocht zijn, vertelden ze me. Yeah right, ik had gewoon een baan nodig en Hitma was een van de weinige bedrijven op de krappe arbeidsmarkt van ’93 met vacatures. Wist ik veel.
Doordat ik naast studentenbanen geen andere werkervaring had, was het moeilijk de daadwerkelijke kwaliteit van Hitma als werkgever in te schatten. Andersom lukte dat blijkbaar wel :-) Maar nu weet ik wel beter. Met een gestructureerd inwerkprogramma, up-to-date voorzieningen en externe en interne opleidingsmogelijkheden is Hitma een relatief klein bedrijf met de voorzieningen van een grote organisatie.
Het Hitma-gevoel
Het duurde even voordat ik het gevoel van trots ook ging uitdragen. Inmiddels ken ik mijzelf beter. Ik moet zaken zelf ervaren om ze echt te begrijpen, en de waarde ervan uit te dragen. En hoewel er al 18 jaar geen ‘Hitma’ op mijn salarisstrook staat, neem ik Hitma nog steeds als voorbeeld wanneer ik bij externe bedrijven op bezoek ben. Het Hitma-gevoel kan ik makkelijk vasthouden omdat ik nog steeds in het Hitma-gebouw mijn kantoor heb.
In de 28 jaar dat ik eerst bij Hitma en later bij Indutrade Benelux in Uithoorn werk, zijn er absolute pieken, maar ook dalen geweest. Wat ik als een dal ervaar, heeft altijd met mensen te maken. Of het nu gaat om een gedwongen afscheid of persoonlijk leed, Hitma probeert altijd goed met dit soort omstandigheden om te gaan. Dat zijn de momenten waarop je als organisatie en mens het verschil wil, kan en moet maken. Andersom, als je het geluk hebt in een omgeving te werken waar de organisatie goed voor je probeert te zijn, is het naar mijn mening je plicht goed over jouw bijdrage voor de organisatie te blijven nadenken en ernaar te handelen.
Zakelijke dalen, zoals het vertrek van leveranciers, hebben Hitma altijd sterker gemaakt. Het is interessant om je af te vragen hoe dat kan. Voor mij ligt het antwoord in een tekst die een zeer gerespecteerde voormalig directeur, de heer Schepers, schreef: “Elke zakelijke relatie heeft een begin en een eind. Goed leiderschap zorgt ervoor dat er tijdens de relatie zo goed mogelijk voor de stakeholders wordt gezorgd en dat er bij het eindigen van een relatie al een nieuwe in wording is”. Veel van de zakelijke relaties van Hitma zijn dan ook duurzaam, omdat er van nature aan alle stakeholders wordt gedacht in het dagelijks handelen. Wellicht hebben de woorden van meneer Schepers mijn eigen sausje gekregen, maar zijn les heb ik mij altijd persoonlijk aangetrokken.
Aanpassingsvermogen
Door de Hitma-geschiedenis heen zijn er telkens nieuwe product-marktcombinaties gevonden. Vanaf de oprichting in 1926 met koolstofstalen rioleringsbuizen en putten, naar de hedendaagse hoogwaardige kunststof componenten die op de meest kritische plaatsen in de farmaceutische industrie worden gebruikt. Die kunststof componenten vormen misschien ook wel het beste voorbeeld van de kracht van Hitma. Neem de cleanroom assemblage-activiteiten rondom dit productenpakket. Met deze dienstverlening liep Hitma binnen de farmaceutische markt ver vooruit. Een activiteit die inmiddels succesvol is doorgekopieerd naar andere Indutrade-zusterbedrijven. Niet altijd makkelijk door de enorm snelle groei die deze tak nu doormaakt (mede veroorzaakt door de COVID-pandemie die druk legt op de vraag naar single-use componenten vanuit de farmaceutische industrie). De planning van 4 jaar is hierdoor in 1,5 jaar geperst. En het is moeilijk nee zeggen tegen een succesverhaal en een dringende behoefte van klanten.
Uitdagingen zijn er dan ook genoeg. Niet alle bedrijfsonderdelen zijn altijd succesvol. Hoe kun je als Hitma-medewerker hier (weer) een succesverhaal van maken? Wachten totdat het management of een ander het doet, is niet des-Hitma’s. Als je mogelijkheden ziet, dan wacht je niet af, maar neem je initiatief. Zijn er problemen, dan bespreek je ze met de persoon die er wat aan kan doen. En door!
Nieuwe organisatievraagstukken
De huidige tijd brengt nieuwe organisatievraagstukken. Hoe onderhoud je contact met collega’s die thuis werken? Maar zeker ook: Hoe houden thuiswerkers contact met de organisatie en collega’s? Hoe blijft het team een team? In de wandelgangen van het Hitma-pand hoor ik wel eens: “thuis werken is wel lekker rustig” of “naar kantoor hoeft niet meer”. Dat vind ik persoonlijk lastig. De kracht van Hitma is niet alleen het werk, maar ook de onderlinge banden.
Ik snap heel goed dat COVID zaken dwingend oplegt en dat het ’s ochtends en ’s avonds in de file aanschuiven niemand inspireert. Een balans vinden tussen het ‘oude’ en ‘nieuwe’ werken is daarom belangrijk. De kern blijft dat medewerkers waarde blijven toevoegen aan de organisatie en dat ze onderdeel blijven van het Hitma-gevoel en -succes. Maar op deze vraagstukken vindt Hitma zonder twijfel een passend antwoord.
Als je het geluk hebt in een omgeving te werken waar de organisatie goed voor je probeert te zijn, is het naar mijn mening je plicht goed over jouw bijdrage voor de organisatie te blijven nadenken en ernaar te handelen.
Dat Hitma-gevoel is wat mij betreft de basis van 95 succesvolle jaren. En voor dit succes kijkt Indutrade als moedermaatschappij niet alleen naar de winst. Het welzijn van alle stakeholders, inclusief de belangen van de aandeelhouders, telt.
Thuis bij Hitma
Ook ik voel me als ‘afgevaardigde van de aandeelhouders’ of als ‘huurder van de 'zolderkamer’ nog steeds volledig thuis bij Hitma. Met een glimlach heb ik de laatste jaren fantastische jonge mensen zien binnenkomen. Met deze jonge mensen aan boord, in combinatie met medewerkers met meer ervaringsjaren, heeft Hitma nog heel wat jubileumfeestjes in het verschiet. Dat weet ik zeker. Dus lang leve Hitma. Op naar de 100!
